آموزش ++C | بخش پنجم – دستورات شرطی

دستورات شرطی در ++C

با بخش پنجم آموزش ++C در خدمت شما هستیم. در بخش چهارم آموزش ++C انواع متغیرها و کاربرد هرکدام مورد بحث قرار گرفت. در این قسمت به طور کلی می‌خوایم در مورد دستورات شرطی C++ صحبت کنیم؛ اول از همه عملگرهای مقایسه ای و سپس شروط و دستورات انتخابی بیان می شوند.

عملگرهای مقایسه ای

همانطور که از اسم “عملگرهای مقایسه ای” پیداست، برای مقایسه دو چیز استفاده می شوند. حاصل نهایی عملگر مقایسه ای همیشه 0 یا 1 منطقی است. شش نوع عملگر مقایسه ای داریم که در جدول زیر بیان شده اند.

انواع عملگرها در ++Cهمانطور که در جدول بالا پیداست، حاصل نهایی یک عملگر مقایسه ای یک مقدار منطقی 0 یا 1 است. به مثال زیر توجه کنید.

در این مثال مقدار اولیه a برابر 6 داده شد و چون حاصل a == 6 صحیح نیست، به همین خاطر مقدار منطقی 0 به b داده می شود. مثال دوم :

ساختار تصمیم گیری و دستورات شرطی C++

با توجه به توضیحات گفته شده، چنانچه از عملگرهای مقایسه ای در درون ساختاری مثل if استفاده شود، می توان هرجای برنامه که نیاز باشد به راحتی تصمیم گیری کرد. مهم ترین ساختار تصمیم گیری، ساختار if-else است. بصورت زیر:

در ساختار if بجای عبارت شرطی درون پرانتز می تواند یک یا چند عملگر مقایسه ای قرار گیرد. در صورتی که حاصل عبارت شرطی 1 منطقی شود، کدهای داخل بلاک 1 اجرا می شود و اگر حاصل عبارت شرطی 0 شود، کدهای بلاک 2 که مربوط به else است اجرا می شود. به مثال زیر توجه کنید:

هر عبارت شرطی می تواند از چند عملگر مقایسه ای تشکیل شود که توسط && و || به هم متصل می شوند. در صورتی که در یک عبارت شرطی مابین دو عملگر مقایسه ای از && استفاده شود، در صورتی شرط صحیح است که هر دو عملگر مقایسه ای صحیح باشند. اگر || قرار گیرد، شرط زمانی صحیح می شود که حداقل یکی از دو عملگر درست باشد.

در کد بالا عبارت False نشان داده می شود چون حاصل a == 8 غلط و b == 9 صحیح است. اما چون هر دو صحیح نیستند، حاصل شرط نهایی 0 منطقی شده و بلاک else اجرا می شود.

ساختار دیگر که می توان آن را به تعداد دلخواه بسط داد، ساختار if-else if-else است:

اگر عبارت شرطی اول صحیح باشد بلاک یک اجرا می شود و بقیه بلاک ها نادیده گرفته می شوند. اگر عبارت شرطی اول نادرست و عبارت شرطی دوم صحیح باشد، بلاک دو اجرا شده و بلاک های بعد آن اجرا نمی شوند. در آخر اگر تمام عبارات شرطی غلط باشند، بلاک مربوط به else اجرا می شود.

ساختار Switch

در هرکجای برنامه که بخواهیم بر روی مقادیر یک متغیر تصمیم بگیریم، بهتر است بجای if های پیاپی از switch case استفاده کنیم. نحوه نوشتن آن بصورت زیر است:

عملکرد دستور switch ساده است. اگر مقدار متغیر داخل switch برابر value1 شود، بلاک اول اجرا می شود. اگر برابر value2 شود بلاک دوم اجرا می شود و اگر با هیچ کدام یکسان نباشد، بلاک آخر که مربوط به default است اجرا می شود.

چون مقدار a با هیچ کدام از مقادیر case ها مساوی نیست، کد بلاک default اجرا شده و عبارت a is unknown چاپ می شود.

با رزدینو همراه باشید در قسمت بعدی آموزش ++C😍

محمد نصر

محمد نصر

محمد نصر هستم. 9 سال سابقه کار در حوزه الکترونیک و همینطور برنامه‌نویسی میکروکنترلر به صورت پیشرفته دارم. سعی میکنم هر روز چیزهای جدید یاد بگیرم و خوشحال میشم با شما به اشتراک بگذارم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *