آموزش باتری ها | بخش پنجم – باتری نیکل کادمیوم

در بخش پنجم از مجموعه آموزش‌های مربوط به باتری‌ها ، در مورد باتری نیکل کادمیوم صحبت خواهیم کرد. ساختار و ویژگی، نحوه شارژ و دشارژ و در نهایت نحوه نگهداری از اون رو خدمت شما همراهان رزدینو بیان می‌کنیم. اگر بخش قبلی رو مطالعه نکردید پیشنهاد می‌کنم که از اینجا اقدام بفرمایید.

Ni-Cd Battery (باتری نیکل کادمیم)

ساختار و ویژگی:

گونه‌ای از باتری‌های قابل شارژ است که در آن از اکسید نیکل و کادمیم به صورت فلز به عنوان الکترود استفاده شده است. این باتری به دلیل خطرات زیست محیطی که کادمیوم دارد تولیدش محدود شده است و جای خود را به باتری های لیتیومی و نیکل هیدریدی داده است. این باتری چگالی جرمی و حجمی بیشتری نسبت به نوع سرب اسید دارد و گران تر است. مانند باتری های قابل شارژ دیگر مقاومت داخلی کمتری نسبت به نوع اولیه دارد. جریان نشتی این باتری از نوع سرب اسید بیشتر است. این نوع باتری در شکل ها، اندازه ها و ولتاژ های گوناگونی ساخته می شوند.

نحوه شارژ:

ولتاژ نامی سل این باتری 1.2 ولت و با کنترل سطح ولتاژ و دمای آن شارژ می شود. ولتاژ در حین شارژ از ولتاژ بعد از اتمام شارژ بیشتر است (یعنی وقتی باتری از مدار شارژ خارج می شود ولتاژ کمتری نسبت به موقعی که داخل مدار است دارد).

نحوه دشارژ:

این باتری در  مقابل اتصال کوتاه حساس است و به راحتی آسیب می بیند. همچنین  مانند بقیه باتری ها در مقابل نرخ دشارژ بیشتر از 1C و کاهش بیشتر از ولتاژ EODV حساس است و طول عمرش کاهش می یابد. علاوه بر آن این باتری در مقابل اضافه شارژ حساسیت بیشتری نسبت به نوع سرب اسید دارد.

نگهداری:

این باتری نباید به مدت طولانی بصورت شارژ شده انبار شود. و بهتر است که قبل از شارژ شدن مجدد کامل تا ولتاژ تخیله کامل پایین آید. دمایی که می تواند در آن کار کند از از 20- تا 70 درجه سانتی گراد است. چرخه ی شارژ و دشارژ بهتری نسبت به نیکل هیدرید دارد ولی نسبت به اضافه جریان شارژ حساس تر است؛ پس ولتاژ اعمال شده به آن باید تنظیم شده باشد.